दक्षिणवारी - उटीमधली भटकंती आणि EARL'S Secret

 दक्षिणवारी - उटीमधली भटकंती आणि EARL'S Secret

उटीमधली सकाळ उजाडली तेव्हा बाहेर पाउस थांबला होता. थोडंसं उन्ह होतं पण तरी आकाशात पावसाचे ढग अजुनही होतेच. आवरुन नाश्ता करायला गेलो तेव्हा इथला मॅनेजर म्हणाला की गेले काही दिवस रोज दुपारनंतर पाउस पडतो आहे.त्यामुळे तोवर शक्य तेवढं फिरुन या. या दर्शन हॉटेल मधे अप्रतिम असा साउथ इंडियन नाष्टा मिळाला. लुसलुशीत इडल्या, रोज दोन प्रकारच्या चटण्या, लाईव्ह डोसा काउंटर, मेदु वडे असा सुरेख नाष्टा इथे मिळायचा. त्यामुळे माझी फारच चंगळ होती. खाणं पिणं झाल्यावर उटी लेक गाठलं.

आमच्या हॉटेलच्या समोरच हा विस्तीर्ण तलाव होता. ठीक ९ वाजता गेट्स ओपन झाले आणि तिकिट काढुन आम्ही आत शिरलो. आत मधे पेडल बोट, मोटर बोट अशा बोटींच्या तिकिटांसाठी वेगळ्या रांगा होत्या आणि तिथलं तिकिट वितरण ९:४५ सुरु होतं म्हणे. हे वेळेचं गणित काही कळलंच नाही. मग ९ पासुन आत कशाला सोडलं कोण जाणे. असो.वेळेचं बंधन असल्याने मोटर बोट चं तिकिट काढलं आणि उटी तलावाला एक मस्त फेरफटका मारला. चहुबाजुनी हिरवाई आणि मधे तलाव. हा तलाव मानवनिर्मित आहे असं कळलं. तलावाचा विस्तार बघता तो नक्की कसा तयार केला असेल कोण जाणे.

बोटिंग आटोपुन निघालो रोझ गार्डन पहायला. उटी मधे आम्ही असताना नेमका त्यांचा वार्षिक फ्लॉवर शो चालु होता. रोझ गार्डन आणि बोटॅनिकल गार्डन मधे फुलांच्या सुंदर रचना बघायला मिळतील असं कळलं. रोझ गार्डन मधे पोचलो आणि गुलाबांपासुन बनवलेले हत्ती, फुलपाखरं असे विविध प्राणी आणि बाकी रचना दिसायला लागल्या पण पावसामुळे गुलाब खराब झालेले. दुरुन बघताना सुंदर दिसत होते पण जवळ गेलं की अतिपाण्यामुळे कुजलेले असे गुलाब होते. हलका पाऊस पण सुरु झाला त्यामुळे तिथे जास्त वेळ थांबलो नाही.

तिथुन बोटॅनिकल गार्डन ला पोचलो आणि समोरच फुलांच्या सुंदर कमानीने स्वागत केले. इथे सुद्धा फुलांच्या सुंदर रचना होत्या पण रोझ गार्डन इतक्या खराब झाल्या नव्हत्या. फुलांपासुन आख्खं डिस्ने चा कॅसल बनवला होता. हे बनवण्यासाठी किती मेहेनत घेतली असेल हे जाणवत होतं. विविधरंगी शोभेच्या फुलांचं सुंदर प्रदर्शन तिथे मांडलेलं होतं.शेकडो प्रकारची विविधरंगी फुलं तिथं पसरली होती. ती सगळी फुलं बघुन आईची खुप आठवणं आली. हे बघुन ती वेडीच झाली असती. बोटॅनिकल गार्डन चा पसारा प्रचंड आहे. तिथे बरेच ग्रीन हाउसेस पण दिसत होते पण पर्यटकांसाठी बंद होते. जमेल तितकं फिरलो. तिथला एक प्रचंड वृक्ष मला फार फार आवडला. किमान पाच-दहा लोकांनी एकमेकांचे हात धरुन गोल केला तरच त्या झाडाचं खोड कवेत घेता येईल इतकं प्रचंड खोड होतं ते. हा वृक्ष कितीशे वर्ष जुना असेल कोण जाणे. इथे सुद्धा फुलांपासुन बनवलेले सुंदर प्राणी आणि वस्तु होत्या.हे संपुर्ण गार्डन बघणं तर शक्यच नव्हतं आणि आता भुक सुद्धा प्रचंड लागली होती त्यामुळे तिथुन बाहेर पडलो.

आज जेवणासाठी एक खास जागा शोधुन काढली होती. उटी मधे बरेच ब्रिटीशकालीन बंगले आहेत. अशाच एका सुमारे १०० पेक्षा जास्त वर्ष जुन्या बंगल्याचं "किंग्स क्लिफ" नावाचं हॉटेल आहे आणि त्यांचं "EARL'S Secret" नावाचं रेस्टॉरंट खुप छान आहे असं कळलं होतं. तिकडे पोचलो.

आतमधे प्रवेश केला आणि एका वेगळ्याच कालखंडात शिरल्यासारखं वाटलं. समोर सुरेख कलोनियल स्टाईल बंगला ज्याचं आता हॉटेल केलेलं आहे, त्याच्या आजुबाजुला सुरेख राखलेली बाग आणि मागे हिरवेगार डोंगर, त्यावर उतरलेले ढग आणि पावसाची भुरभुर. बघताक्षणी या जागेच्या मी प्रेमात पडले. बंगल्याच्या बाजुलाच EARL'S Secret चा भाग असलेलं एक ओपन कॅफे आणि त्याच्या मागे एक मस्त ग्रीन हाउस होतं. या ग्रीन हाउस मधे आणि आत बंगल्यात दोन्हीकडं बसुन जेवायची व्यवस्था होती पण अर्थातच आम्ही ग्रीन हाउस ला पसंती दिली.मेनुकार्ड वर या हॉटेल चा सगळा इतिहास लिहिला होता. जेवणाची ऑर्डर देउन बंगल्यात एक फेरफटका मारला.

या आधी कधीही न बघितलेली सुंदर झाडं आणि त्याची वेगवेगळ्या आकाराची फुलं तिथं बघायला मिळाली.आत बंगल्यामधला हॉल आता रीसेप्शन लॉबी किंवा कॉमन सिटआउट साठी वापरलेला आहे. तिथे सुंदर जुन्या पद्धतीचे सोफे, झुंबरं, आरसे, घड्याळं, एक फायरप्लेस, त्याच्यावर जुन्या फोटो फ्रेम्स, फुलदाण्या, लाकडी जमीन, लाकडाचे भव्य दरवाजे आणि खिडक्या असं सगळं होतं. केवळ इंग्रजी चित्रपटात बघितलेलं किंवा पुस्तकांत वाचलेलं ब्रिटिश पद्धतीच्या घराचं वर्णन तिथे अगदी तंतोतंत जुळत होतं.( नाहितर आम्ही कशाला जातोय ईंग्रजांची घरं बघायला ) पण एकंदरीतच आजकालच्या भाषेत एकदम कोझी वाईब्स होत्या तिथे. जेवण सुद्धा अप्रतिम पण बुक्का महाग होतं पण या वातावरणात आणि त्या जागेत चालतंय अशा बंगल्यामद्धे काहीही काम न करता दोन दिवस निवांत रहायला काय मजा येईल. कधी उटीला जाणार असलात तर नक्की भेट देण्यासारखं ठिकाण.तिथे जेवण झाल्यावर सुद्धा आम्ही खुप वेळ रेंगाळलो.भरपुर फोटो काढले. आता पाऊस परत सुरु झाला. अजून कुठे फिरत येईल अशी शक्यता वाटेना.

ही सगळी ट्रीप ठरवताना मी खुप अभ्यास करुन रोजची आयटेनेररी ठरवली होती पण या पावसामुळे त्यातले काही बेत घडले, काही नाही. खरंतर आपण ठरवतो ते सगळच होत नसतं, जे आहे ते एंजॉय करायचं ही थीअरी मला माहिती आहे पण का कोण जाणे, माझी त्या दिवशी उगीचच अधुनमधुन चिडचिड होत होती आणि त्या पावसाचा राग नवर्‍यावर आणि लेकीवर निघत होता. आता लिहिताना त्या दिवसासाठी मनापासुन वाईट वाटतंय त्यामुळे नवऱ्याची आणि लेकीची जाहीर माफी मागण्यात येत आहे याठिकाणी पाऊस, गर्दी हे सगळं जरी असलं तरी एकंदरीत आम्ही भरपुर मजा केलीच की. उन्हाळी आणि पावसाळी सहल एकत्र झाली म्हणायची. हाय काय न नाय काय.

एव्हाना ४ वाजत आले होते. त्यामुळे हॉटेल वर परत फिरलो. आणि पाउस परत दणादणा पडायला लागला. आणि मग उरलेली संध्याकाळ पांघरुणात बसुन हॉटेल मधेच घालवली. उद्यासाठी कुन्नुर आणि टॉय ट्रेन खुणावत होतं.

-स्मिता श्रीपाद